Les 0: Doelen stellen

Na me wat verdiept te hebben in de literatuur rondom gedragsverandering dacht ik te weten wat er moest gebeuren. Een plan van aanpak, met duidelijke en haalbare doelen: wat ga je wanneer doen en hoe vaak? Janneke werd al nerveus bij het idee, maar ik had een helder en maakbaar beeld voor ogen: dagelijks mediteren, minimaal drinken en blowen (zelfzorg), volledig aandachtige speeltijd met de kids, wekelijks wc schoonmaken, huis schilderen, …

Maar het leven volgt haar eigen loop en voor we goed en wel begonnen waren, bleek de relatie met mijn vrouw op een einde te lopen, voor mij toch nog onverwacht. En toen was alles ineens anders.

Les 1. Verdoven

In tijden van stress en onzekerheid kicken oude patronen het sterkste in. En dus: hup, fix een dubbele whisky en rol een joint. Alles gaat toch naar de kloten. Verdoving is een oud en probaat middel tegen pijn, verdriet en allerlei andere ongewenste gevoelens. Gelukkig werden Janneke en ik begeleid door onze coach Anita Bakker.

Vanuit haar ‘Voice Dialogue’ methode hielp zij om juist meer af te dalen naar de gevoelslaag en om in gesprek te gaan met mijn innerlijke stemmen. Wie is het in mij die wil veranderen? Welk deel in mij verzet zich daar juist tegen? En hoe zijn deze saboteurs en supporters zo ontstaan?

Les 2. Luisteren

Of je nou een enorme pleaser in je hebt of een onverbeterlijke perfectionist, zulke rollen of ‘subpersonen’ ontstaan meestal in je kindertijd om erkenning en liefde te verwerven. Werkt prima voor een tijd, en blijft je meestal nog lange tijd in de weg zitten. Het is essentieel om naar de verschillende stemmen te leren luisteren, ze ruimte te geven.

Wat willen ze, waar zijn ze bang voor en wat kunnen ze je leren? Luister je niet, dan rotten of rebelleren ze onder de oppervlakte. In mij blijkt een perfectionist te zitten, die gruwt van falen, maar ook een rebelse en zorgeloze levensgenieter. Superhandig. Het blijven mediteren blijkt erg waardevol, als een dagelijkse check-in: wat gebeurt er allemaal in me?

Les 3. Mild zijn

Hoewel het aan mij is om de verschillende kanten van mezelf in balans te houden, hoeft dat niet in een keer goed te gaan. Je kan gewoon een beetje de goede kant opschuiven. Ik heb deze veertig dagen geleerd om milder te zijn (en dat is iets anders dan slap). Mijn drive om dingen goed te doen is een kracht, maar zit groei soms enorm in de weg, zeker als het leven niet meewerkt aan mijn ideeën ervoor. Als ik faal in mijn voornemens wordt ik typisch gezien boos op mezelf. Ik kan me daarin echt laten meeslepen.

In deze veertigdagentijd probeerde ik, ook door het mediteren, meer te voelen waar die boosheid dan precies zat, waar het vandaan kwam, wat het me wilde vertellen. En dat maakt een wereld van verschil.  Ik ging het gesprek aan. Ik voelde me eens enorm gespannen en vroeg -nog zonder voorstelling- aan ‘het kind in mezelf’: “vind je het spannend?” Er klonk een  bedremmeld “ja”. Ik vervolgde zoals ik dat aan mijn dochtertje zou vragen: ‘wil je even bij me op schoot?’ Ja, dat wilde ik wel. En het was goed.

Jonatan Bartling, 1987, pionier/programmamaker bij Zinnig Noord. Zijn niet-eens-zo-goed-bewaarde geheim is dat hij graag op zoek is naar geestverruiming. Zijn columns kenmerken zich door hun onderzoekende karakter en prikkelende openhartigheid.

Benieuwd geworden? Volg Janneke & Jonatan via Spotify of iTunes om automatisch op de hoogte te blijven van hun avonturen. Of luister via jannekejonatan.nl