‘In de praktijk ben ik vooral programmamaker’, vat Noud zijn werkzaamheden samen. ‘Van huizencrisis tot klimaat en alles ertussenin; we maken programma’s over zingeving.’ Noud werkt in een interreligieus team samen met een moslim en atheïst-agnost om zo ruimte te bieden aan de diversiteit die alom aanwezig is op de VU. Voor hem is het vooral belangrijk dat actuele, maatschappelijke kwesties aan de orde komen. ‘Ik doe de predikantsopleiding en vind het heerlijk om bij Bijbelteksten te bedenken hoe ik er over ga preken. Maar het is belangrijk dat het altijd raakt aan de dag van vandaag.’
Het hoeft niet rechtstreeks over religie te gaan, maar het pastorteam zoekt in de programma’s wel naar een gelaagdheid. Noud noemt drie van die ‘lagen’: de mogelijkheid om medestudenten op de campus wat beter te leren kennen, groepsgesprekken aan de hand van bijvoorbeeld een podcast of filmavond en verdiepende thema-avonden. Noud noemt ook de rouwgroep voor studenten die al jarenlang een belangrijke plek in de programmering inneemt. Feit is, constateert hij, dat genoeg VU-studenten de weg naar het studentenpastoraat weten te vinden. ‘Juist omdat mensen van onze leeftijd niet meer zijn opgegroeid met religie en dus ook geen negatieve ervaringen meedragen zoals hun ouders of grootouders dat misschien wel hadden. Ze hebben een open blik, ook voor religieuze tradities. Dat vind ik enorm inspirerend.’
Met Kerst is dat echter een ander verhaal. Het studentenpastoraat organiseert vrijwel niets in die tijd. Dat lijkt vreemd, maar Noud benadrukt als pastor én als student: het kerkelijk jaar is niet hetzelfde als het studentenjaar. ‘Dat gegeven doet een beroep op je creativiteit! Kerst valt aan het einde van een studieperiode. Net als in het weekend is er vrijwel niemand op de campus. En het belangrijkste is: Kerst is voor veel studenten een periode van ontstressen! Daar passen voor hen geen activiteiten bij.’ Desondanks zorgt het pastorteam voor maatwerk: vorig jaar werd er een kerstdiner georganiseerd voor internationals die niet naar huis konden en ook dit jaar is er een activiteit die aansluit op het Kerstverhaal. Hoe ervaart Noud zelf de kersttijd? Vreemder dan vorig jaar kan in elk geval bijna niet, zegt hij grinnikend. ‘‘Ik zou Kerst met mijn ouders, zusje en partner vieren. Mijn zusje studeert in Schotland, mijn ouders waren bij haar op bezoek en liepen daar corona op. Zodoende zaten mijn partner en ik in het huis van mijn ouders naar twee beeldschermen te kijken: eentje met mijn ouders en een met mijn zusje en haar vriend. Zo vierden we Kerst toch samen. Het was vervreemdend maar tegelijk ook heel bijzonder. Het maakte voor mij nog duidelijker waar Kerst over gaat.’
Medemenselijkheid
Noud heeft ook gemengde gevoelens bij het Kerstfeest vanwege het contrast: waar Kerst voor staat en wat ervan gemaakt wordt. ‘Het Kerstverhaal laat voor mij het belang van medemenselijkheid zien’, legt hij uit. ‘Eerst was er geen ruimte in de herberg en daarna moesten Maria, Jozef en het kindje ook nog vluchten. Uit het hele verhaal spreekt de grote nood van mensen op de vlucht, voor wie nergens plek is. Dat is ook enorm relevant voor vandaag de dag.’ Noud heeft dan ook een mooie kerstgedachte voor iedereen: ‘Ik zou alle kerken in Amsterdam uit willen nodigen: zet in kersttijd de deuren open, maak de tafels langer en kijk wie er binnenlopen. En voor mensen persoonlijk: nodig eens iemand uit aan je kersttafel die je niet zo goed kent!’’
