‘De afgelopen weken volgden we Jezus op zijn weg naar Jeruzalem. Langzamerhand komt de plek dichterbij die het decor vormt van verraad, veroordeling, marteling, en uiteindelijk de dood. Een dood spoor? Hoewel het er alle schijn van heeft, zal blijken dat dit het einde niet is. 

Wat betekent opstanding in onze tijd, hoe kan ik als volgeling van Jezus vandaag leven? Dit vraag ik me af terwijl het hoogfeest van Pasen nadert. Er komt maar geen eind aan het geweld richting de burgers van Gaza en Oekraïne. En de spanningen zijn tot in onze stad merkbaar. Mijn jongvolwassen dochter maakt zich sinds de verkiezingen grote zorgen over de toekomst in ons land, en ik vraag me met haar af waar de vorming van een nieuwe regering toe gaat leiden.  

Respecteren en vieren
Terwijl tegenstellingen in de samenleving groeien, las ik Opdat wij bloeien, bespiegelingen over God en het goede leven (2024) van feministisch theologe Anne-Claire Mulder: een grondig en hartstochtelijk pleidooi om het wij/zij-denken in ons samenleven tegen te gaan. De enige manier waarop we – aldus Mulder – het andere van de andere mens tot bloei kunnen laten komen. Respecteren en vieren is door de tussenruimte tussen ‘ik’ en ‘jij’ te behoeden. Geen symbiotisch samenvallen, noch bezwijken voor het optrekken van muren tussen ‘wij’ en ‘zij’. Maar het oordeel opschorten, de ander behoedzaam naderen en je verwonderd afvragen: wie ben jij? Alleen in de ruimte tussen de één en de ander kan deze vraag klinken en wordt de ander uitgenodigd om tevoorschijn te komen. Ik realiseer me dat dit ook een vraag aan mezelf is.  

Opstandig leven
Precies dit verwonderen staat in ons dagelijkse leven onder druk. Mij helpt het dan ook enorm dat er zoveel kerkplekken in de stad zijn, die ontmoeting en dialoog zoeken met onze mede-stadsgenoten en -gelovigen. Een Iftar-maaltijd in de kas aan de Herengracht en in de Oranjekerk. Een cirkel van verbinding op het Museumplein georganiseerd door de Keizersgrachtkerk. Klimaat-wakes in de Dominicuskerk. Buurt- en studentenmaaltijden in alle stadsdelen. Vieringen in alle soorten en maten, die inspireren en bemoedigen. Ze helpen mij om de tussenruimte te behoeden. Zou dat opstandig leven in het spoor van Jezus kunnen zijn?’