De jongeren van ‘De Kelder’ onder Vrijburg (Zuid) begonnen een moestuin in de tuin rondom het kerkgebouw. Ze verzorgen de planten, eten ervan tijdens hun gezamenlijke maaltijden en chillen regelmatig in de tuin. Jelle de Graaf is de student-trainee tienerwerk van De Kelder en vertelt hoe de tuin een onverwacht groot succes werd. 

De Kelder
Onder het gebouw van vrijzinnig centrum Vrijburg bevindt zich ‘De Kelder’. Daar komen christelijke en niet-christelijke jongeren bij elkaar. Sommige jongeren zijn via-via in De Kelder gekomen, de rest via hun ouders die de vieringen, kringen en maatschappelijke activiteiten van Vrijburg bezoeken.
“De Kelder is een gemeenschap van jongeren die een sleutel hebben van de ruimte en met elkaar de verantwoordelijkheid nemen voor die ruimte en voor elkaar,” legt Jelle uit. “Iedereen kan vanaf zijn 16e een sleutel krijgen en daarmee 24/7 de kelder in. De filosofie is dat jongeren pas verantwoordelijkheid voor elkaar kunnen nemen, wanneer zij volledige vrijheid hebben.” De Kelder is dus niet georganiseerd rondom activiteiten, maar juist rondom de gemeenschap. Het is Jelles overtuiging dat daaruit activiteiten ontstaan, zoals de moestuin. Hij vertelt enthousiast dat er weinig mensen zijn die in De Kelder komen en niet meer terug willen komen: “Het is een heel warme, uitnodigende plek, waar we gelijkwaardig met elkaar omgaan en waar voor iedereen ruimte is. Ook voor mensen die zich misschien op school niet onderdeel voelen van de groep.”

De moestuin
“Aanvankelijk waren de volwassenen van Vrijburg nog wat voorzichtig met het moestuinidee. In het eerste jaar hadden zij De Kelder daarom vier moestuinbakken ter beschikking gesteld. Dat ging goed en daarom mochten de tieners het jaar daarna meer gaan verbouwen in de tuin rondom de kerk,” vervolgt Jelle. Ondertussen staan er een stuk of veertig fruitstruiken, een kersenboom, pruimenbomen en ook worden er druiven, kiwi’s en vijgen verbouwd. De jongeren worden hierin helemaal vrij gelaten. En dit werkt! “Pas hadden we een bijeenkomst om af te spreken wie wanneer de planten zou verzorgen. Toen bleek dat de jongeren al telkens zelf de planten water gaven. Soms loopt een plan helemaal dood en moet het stoppen. Soms ontstaat er ineens energie en pakken ze het zelf op. Daar is de moestuin wel een voorbeeld van. Als er opeens spontaan iets ontstaat zonder dat daar iemand om heeft gevraagd, is dat het allermooiste.”

Chillen in de zon
“Het doel van de tuin was leren hoe we aan ons voedsel komen. Bovendien zijn we door de moestuin bezig met het thema duurzaamheid. Het is goed om je daarvan bewust te zijn, zeker als jongere. Maar zo heb ik dat in De Kelder natuurlijk niet gebracht, want daar zit niemand op te wachten. De succesvolle methode voor de jongeren was: het is leuk en dit gaan we doen. Net als de Kelder, voelt de tuin ook als een warme, uitnodigende plek waar ruimte is voor iedereen. Als het mooi weer is zitten ze daar lekker met elkaar in de zon. En, omdat het echt hun project en plek is, vinden ze het ook vanzelfsprekend om voor de planten te zorgen. “

Tekst: Eva Bruggeman en Suzanne Stoelinga