Als begeleider van pioniersplekken word ik vaak bemoedigd door nieuw elan op nieuwe kerkplekken. Soms worden gave stukjes kerkzijn zichtbaar. Plekken waar heil en heelheid wordt gevonden.

Veel vaker echter word ik, misschien juist wel vanwege het bovenstaande, geraakt door de wonden van de kerk. De berichten over de bisschoppenconferentie over misbruik in de kerk deden me opnieuw beseffen hoe gewond de kerk is door menselijke schuld. Tijdens een toerustingsbijeenkomst rond het thema Veilige Kerk beseften we allemaal: dit initiatief is nodig omdat ook de kerk, zélfs (?) ook de kerk niet altijd een veilige plek is. De kerk in onze tijd is gewond en bloedt uit vele wonden. Het valt niet altijd mee om ambassadeur van de kerk te zijn.

Te midden van dit alles werd ik geraakt en bemoedigd door een nieuw boek van de Tsjechische theoloog Tomás Halik. Het boek heet Raak de wonden aan en is  een meditatie over de betekenis van de kerk in het licht van de ontmoeting tussen Tomas en de opgestane Jezus. Volgens Johannes 21:27 zegt Jezus tegen Tomas: ‘Leg je vingers hier en kijk naar mijn handen, en leg je hand in mijn zij. Wees niet langer ongelovig, maar geloof.’ Volgens Halik maakt Jezus in deze woorden vooral duidelijk dat hij, ook als de opgestane, een gewonde Jezus blijft. Door zijn wonden is hij volstrekt solidair met een gewonde wereld en een gewonde kerk. Telkens als wij geconfronteerd worden met de wonden van de wereld en van de kerk worden we uitgenodigd daar Christus’ wonden in te herkennen en daar geloof uit te putten. Geloof dat onze wonden (en onze zonden) wat Jezus betreft niet het laatste woord hebben.

Door de ogen niet te sluiten voor de wonden, maar ze aan te raken, worden we gevoed in geloof, hoop en liefde.

Bas van der Graaf is predikant en begeleidt pioniers van de Protestantse Kerk Amsterdam