‘Ik kan hier zijn wie ik ben’
Op een zondagmorgen klinken, aan het eind van de ochtend, jazzy klanken uit het gebouw van de multiculturele christelijke gemeenschap Hebron. In de verte beiert een kerkklok. Er rijdt een trein voorbij en iemand in een rolstoel roept naar een kennis aan de overkant: ‘Ze wil haar bed niet uit vandaag.’ Dit is de entourage van Hebron, een buurtkerk in de Amsterdamse Spaarndammerbuurt: een ‘dorp’ in de stad met een grote diversiteit aan bewoners. Hebron is een zelfstandige pioniersplek die ‘als verlangen heeft de buurt en haar bewoners tot bloei te brengen’, aldus de website, ‘en het goede nieuws van Jezus zichtbaar wil maken’. De pioniersplek heeft een huiskamer, kapel en grote buurtzaal. Allemaal ondergebracht in een wijkgebouw uit het begin van de vorige eeuw van de Nederlands Hervormde Kerk. In de woningen boven Hebron woont een leefgemeenschap. Pionier en buurtdominee van Hebron, Jurjen de Bruijne, woont er zelf niet, want ‘het gaat erom dat de gemeenschap zich aan elkaar en aan God bindt. Niet aan mij.’

Vredesgroet

But I still haven’t found
What I’m looking for
But I still haven’t found
What I’m looking for

Zo begint vandaag de zondagse viering om 12.00 uur. Na een welkom door Jurjen de Bruijne op gympen vanachter een statafel. Mark Bolier zingt het lied van U2 en begeleidt zichzelf op gitaar met medewerking van fluitist Maarten van Regteren Altena. De paaskaars wordt aangestoken en de aanwezigen krijgen de uitnodiging om elkaar de vredesgroet te geven. De bijna veertig bezoekers staan op en begroeten elkaar. Het zijn elementen die bekend zijn uit de klassieke liturgie van een kerkdienst, maar hier net een wat andere betekenis krijgen. Na een gebed wordt er gelezen uit Marcus 10, over de rijke man aan wie Jezus opdroeg alles te verkopen wat hij heeft en zijn geld aan de armen te geven. Daarna houdt De Bruijne een toespraak. In het verhaal staat dat Jezus, voor hij de rijke man confronteert met zijn antwoord, hem “aankeek met liefde”. Geweldig. En zo belangrijk! Want Jezus, en zijn komende eeuw, zijn toekomst, is een van de weinige, zo niet de enige toekomst die ik ken die mij uitnodigt met liefde.’

Samenleven
‘Pionieren betekent voor ons deel worden van deze buurt en ontdekken waar de verlangens van buurtbewoners raken aan het evangelie’, vertelt Jurjen de Bruijne. ‘Op dat snijvlak is onze pioniersplek gebouwd. Zo is er een kinderkerstcafé, ooit gestart vanuit de Nassaukerk, op de vrijdag voor kerst in het lokale café. Er zijn buurtmaaltijden, kennismakingsavonden met christelijk geloven en huiswerkbegeleiding. Tachtig procent van de betrokkenen komt uit de buurt en  ongeveer de helft heeft geen achtergrond in het christelijk geloof. Als pioniersplek geloven we dat het evangelie een onmisbare bijdrage te leveren heeft rond levensvragen en het samenleven in de stad. Daarom bouwen we aan een beweging van buurtbewoners die zich willen inzetten voor de bloei van de buurt en haar bewoners.’

Zijn wie ik ben
Linda Teer, bezoeker van de viering, vertelt dat ze Hebron ‘een heel fijne plek vindt. ‘Ik kan hier zijn wie ik ben. Ik woon in de straat en maakte kennis met Hebron tijdens een buurtbarbecue. Dat leek me een leuke manier om meer mensen te leren kennen. Ik was zoekende en geïnteresseerd in het geloof.’ Henrieke van Zaane, bewoner van een van de woningen van de leefgemeenschap, vindt het ‘fantastisch om hier te wonen. De Spaarndammerbuurt is net een dorp, vooral door de kerk. Het is er leuk en gezellig.’ En Hebron is nog veel meer dan dat.

hebron.amsterdam
Facebook: HebronAmsterdam

Tekst: Els van Swol
Foto: Peter Lowie