Sinds een jaar wonen Hanneke van Bezooijen, haar man Finn en hun drie kinderen in Hebron, een christelijke woongemeenschap in de Spaarndammerbuurt. Hanneke: ‘In 2017 zagen we een advertentie. In het pand Hebron kwa een appartement vrij. Men zocht daarvoor een ouder echtpaar (veertigers) die als “voortrekkers” leiding wilden geven aan nieuwe plannen en activiteiten binnen de bestaande groep.
Er was behoefte aan een nieuw elan, een nieuw pad. Nu zijn Finn en ik allebei gewend om het voortouw te nemen en voor een groep te staan. En we liepen al een tijdje rond met het idee om in een woongroep te gaan wonen. We zijn vaak verhuisd binnen Amsterdam, maar gingen altijd naar dezelfde kerk: Via Nova in West. Daar voelden we ons thuis, maar we wilden langzamerhand graag wonen, kerk en vrijwilligerswerk op één plek concentreren. Dus hebben we uiteindelijk de knoop doorgehakt en gekozen voor de Hebron-leefgemeenschap. Hebron is eigendom van de vereniging Hebron, die verbonden is aan de Protestantse Kerk Amsterdam.
Het pand is opgetrokken in de fraaie Amsterdamse School-stijl, net als veel andere huizen inde Spaarndammerbuurt. Het complex telt twintig huurappartementen; in een deel daarvan huist de leefgemeenschap Hebron. Deze bestaat uit tien volwassenen en drie kinderen. De woongroepwoningen zijn gedrapeerd rond de ‘buurtkamer’. Hanneke: ‘Al tientallen jaren werden er diaconale activiteiten ontplooid vanuit het wijkgebouw, in samenwerking met de Noorderkerk. Sinds 2015 is Jurjen de Bruijne buurtdominee in de Spaarndammerbuurt en wordt er volop ingezet op de verdere ontwikkeling van de buurtkerk en de leefgemeenschap.’
Hebron is nu een pioniersplek waar de bewoners op een vernieuwende en creatieve wijze het verhaal van Jezus zichtbaar willen maken in en met de buurt. In de huiskamer, de kapel en de zaal annex kerkruimte worden diverse ontmoetingen georganiseerd. Buurtmaaltijden, spelmiddagen, avondgebeden, buurtfeesten en gesprekken over het christelijk geloof in de lokale kroeg. Hanneke: ‘De buurtkamer wordt veel gebruikt, ook door mensen die niet op zondag naar de dienst komen, maar wel iets voor anderen willen betekenen. Dat vinden we uiteraard prima, want het gaat ons om de verbinding met en tussen buurtbewoners in de wijk. Kerk-zijn is veel meer dan een dienst op zondag.’
Behalve voortrekker van Hebron is Hanneke adjunct-directeur van de Protestantse Diaconie Amsterdam en als zodanig ook betrokken bij andere leefgemeenschappen in de stad: ‘Voorheen verhuurden we woningen aan maatschappelijke organisaties en individuele burgers. Dat is veranderd. Sinds een paar jaar wil de Protestantse Diaconie bij het vrijkomen van woningen nadrukkelijk christelijke leefgemeenschappen met een maatschappelijk doel faciliteren en ondersteunen. Zo wordt een deel van de individuele woningen van het Hugo de Groothof nu verhuurd aan een leefgemeenschap. Maar ook groepen in bestaande panden of kerken die besluiten om een woongroep op te richten, wil de Diaconie graag met raad en daad terzijde staan. Hanneke: ‘Als plek van verbinding zijn christelijke woongemeenschappen belangrijk voor de stad. Bovendien blijft op deze manier woonruimte behouden voor mensen met idealen die zich inzette voor de stad en de buurt.’
Terug naar Hebron. Wie onder de spoorbrug door in de Spaarndammerbuurt komt, waant zich in een dorp met een heel eigen sfeer. Toch is de buurt de afgelopen jaren sterk veranderd. Er is veel import en er lijkt een tweedeling in de buurt te ontstaan, onder andere omdat er huizen worden gebouwd die onbetaalbaar zijn voor de oorspronkelijke bewoners.
Binnen Hebron komen veel verschillende mensen samen. Hanneke: ‘Ik was laatst aan het rolschaatsen met mijn dochter, toen ik een mevrouw tegenkwam die tijdens een inspraakavond van het stadsdeel haar mening niet onder stoelen of banken had gestoken. Ik besloot me daardoor niet te laten beïnvloeden en heb gewoon een praatje met haar aangeknoopt. Dat is ook verbinden.’ Wonen in de Spaarndammerbuurt is voor Hanneke echt een verrijking: ‘Ik heb in korte tijd veel nieuwe contacten opgedaan. Er gaat hier geen dag voorbij dat ik geen bekende tegenkom op straat. Een hoogtepunt was voor mij de doop met Pasen van vier mensen die allemaal in de straten rond Hebron wonen. Dat was zo’n feest. De hele kerkzaal was versierd alsof er mensen gingen trouwen. De persoonlijke verhalen van de dopelingen waren ook prachtig. Ik ben zo blij dat ik hier deel van uit mag maken.’
(Uit Kerk in Mokum juli 2019, tekst: Janneke Donkerlo)
