NEWConnective verzorgde een training aan vrijwilligers van STIP, een studentenplatform ‘voor advies, begeleiding en ondersteuning aan studenten en  leerlingen, om hen voor te bereiden op een betere toekomst.’ Een van onze vragen daar was: waarom ben je zo gek om je vrije tijd te geven aan die andere studenten en leerlingen? Vanuit welke waarden doe je dat, welke waarden wil je overbrengen?

Uit een lange lijst koos een tengere jongen het woord ‘integriteit’. Hij zag mijn verbazing. Zorgvuldig naar woorden zoekend legde hij het me uit, met een accent dat een niet-Nederlandse achtergrond deed vermoeden. ‘Ik begeleid twee leerlingen die net als ik uit een AZC komen. Ik vind het heel belangrijk dat ze snel integreren.’ Het duurde even voor ik hem kon volgen: hij verwarde integratie en integriteit! Maar wás dat wel een verwarring? Hoeveel integriteit ontmoet iemand die in ons land moet integreren? Vol enthousiasme vertelde hij hoe hijzelf destijds goed was begeleid door een vrijwilliger in het AZC en wat hij nu allemaal bedacht om zijn leerlingen zich snel thuis te laten voelen.

Geïntrigeerd door dat woordpaar integratie en integer deed ik thuis een mini etymologisch onderzoek. Ik vond: integratie (‘het maken tot een geheel’) is verwant aan het Latijnse integrare, ‘herstellen, opnieuw beginnen, aanvullen’. En dat hangt weer samen met het Latijnse integer: ‘volledig, in zijn geheel’, als  samenstelling van in (niet/on) + tangere (aanraken). Iets wat onaangeraakt is, is (nog) heel. Wie integer is, gedraagt zich onkreukbaar en betrouwbaar. Twee groepen die integreren, worden samen een geheel.

Onze cursist, zelf haast nog kind, was hard op weg echt te integreren. En zette zich met hart en ziel in om zijn pupillen diezelfde weg te laten gaan. Integer én krachtig. Een hartstochtelijke heel-maker. Hij vertelde te hopen op een wereld vol vrede. Zou hij weten wat een heiland is?

Riekje van Osnabrugge is studentenpastor van de Protestantse Kerk Amsterdam en verbonden aan levensbeschouwelijk platform NEWConnective