Gezinssituatie
Frans Shouwenaar is gepensioneerd, weduwnaar en woont alleen. Hij is verbonden aan de Willem de Zwijgererk.

Werk
Gepensioneerd, vrijwilligersbaan in kerk in de buurt in stadionbuurt. Moderamen kerkenraad voorzitter diaconale werkgroep. We participeren in veel buurt overleggen en werken met veel partijen samen.

Hoe ziet je leven er nu uit?
Iedere dag heb ik bijna een volledige werkdag. Ik heb een vrijwilligersbaan in de kerk, zit in het moderamen van de kerkenraad en ben voorzitter van de diaconale werkgroep. We participeren in veel buurt overleggen en werken met veel partijen samen. In deze tijd kijken we goed wie tussen wal en schip vallen, wie het niet redt. We bepalen dan wat we als kerk kunnen doen om te voorkomen dat deze mensen buiten de boot vallen.

Het werk gaat anders dan voorheen, maar dat ervaar ik ook als leuk. Er zijn geen fysieke vergaderingen meer alles gaat online. Voordeel is dat dat minder tijd kost. Nadeel is dat je elkaar niet echt ontmoet, je ziet elkaar in beeld en dat helpt een heel stuk, maar af en toe wil je elkaar ook gewoon in levende lijven zien elkaar een knuffel geven een hand op de schouder dat gaat nu niet.

Ik probeer er iedere dag even op uit te gaan, dan pak ik de fiets naar het Amsterdamse bos en neem ik een boek of de krant mee die ik op een bankje ga lezen. Het werk werd alleen zoveel dat mij dat niet eens elke dag lukte. Dat vond ik wat te ver gaan, dus heb besloten dat het ook goed is elke dag tijd voor mijzelf te hebben en te genieten van de zon.

Wat mis je het meeste?
Ik ben blij dat er nog zo heel veel kan. Als ik de berichten hoor uit Frankrijk, Italië en Spanje, dan denk ik wauw wat een ruime hebben wij hier nog. Ik kan nog met mensen een kopje koffie halen bij een bagelzaak en op een bankje zitten en in de zon een gesprekje hebben. De fysieke nabijheid mis ik wel, want dat is toch ook een belangrijk onderdeel van het leven. Daar heb ik ook gewoon behoefte aan, maar ik realiseer me dat het belangrijk is dat nu niet te doen en afstand te houden.

Wat gaat beter dan je had verwacht?
Toen het werd afgekondigd en de ernst waar dit mee gedaan werd dat ik wow dit heeft heel grote consequenties. Nu het al langer duurt realiseer ik mij dat er toch nog heel veel mogelijk is/ Het videobellen gaat goed en ik voel mij niet heel erg beperkt. De activiteiten gaan op een andere manier maar wel gewoon door en de betrokkenheid blijft, dat geeft een stuk voldoening.

Welke voordelen zie je?
Als kerk hebben we ook gekeken naar wat betekent dit, we hebben geen kerkdiensten meer doordat we geen eigen predikant hebben. We doen via livestream samen met de Thomaskerk. Het is goed om in zo’ n noodsituatie elkaar te vinden en die samenwerking loopt goed. We hebben daarnaast ook besloten de kerk fysiek open te stelen. Op zondag en woensdag kunnen mensen binnenkomen om een kaarsje aan te steken, te mediteren en te bidden, uiteraard met 1,5 m afstand. Ik ben zelf heel blij dat we op deze manier de kerk en ruimte aan kunnen bieden aan de buurt. Buurtbewoners die we anders niet in de kerk zien maken hier ook gebruik van.

Wat ga je als eerste doen wanneer alles weer zou mogen?
Aantal mensen om de hals vallen. Dat mis ik echt het meest.

Hoe ga je om met zingeving in deze tijd?
Mijn hele dag zit vol met zingeving met het vrijwilligerswerk. Het heeft geen grote vragen bij mij opgeroepen. Ik denk na over hoe we omgaan met wat er nu gebeurt. Ik heb weleens contact met mensen die nu niet meer naar buiten gaan en ik stimuleer hen toch naar buiten te gaan en een frisse neus en beweging te nemen, dat is belangrijk dat hebben ze nodig. Dit is een deel van de gebroken schepping waar we mee te maken hebben. Ik ervaar het niet als een van de tien plagen die god op ons afstuurt. Positief blijven, moed houden en dat met elkaar te delen.