Pelgrim
Ik ben een wandelaar, een pelgrim. Al wandelend kun je afstand nemen van jezelf, anders kom je soms zo dicht op de dingen te zitten. Elke dag oefen ik mij erin om te genieten van de wandeling zelf, en me minder op de bestemming te richten. Tien jaar geleden heb ik een stuk van de Camino naar Santiago gelopen. Het is verslavend. Ik zou het zo opnieuw willen doen.
Zooitje ongeregeld
Paula Irik schreef jaren geleden een boekje over de Nassaukerk: “Een dapper zooitje ongeregeld”. Daar voel ik mij bij thuis. Het is een plek voor iedereen. Het botst weleens, maar zo zijn we ook spiegels voor elkaar. Mensen kunnen hier echt zichzelf zijn.
Zo heeft Jezus het bedoeld. Dat is wat mij drijft: met vallen en opstaan wil ik daaraan meewerken. Al toen ik nog heel klein was wilde ik de liefde van God doorgeven. Voor mij betekent dit dat je als mens mag zijn wie je bent, recht doet aan elkaar en samen zoekt naar vrede.’