Zoveel LHBTI’ers? Dat vraagt om een eigen dominee
In 2002 kwam ik in Amsterdam wonen, de homohoofdstad van de wereld, zei men. Dat was toen al niet meer zo, maar lesbische, homoseksuele, biseksuele, transgender, intersekse, non-binaire en queer mensen (LHBTI) waren en zijn nog steeds naar verhouding oververtegenwoordigd in de stad. Het gaat om 19% van de bevolking, zo blijkt uit onderzoek. Dat alleen al rechtvaardigt aandacht van de kerk voor deze doelgroep. Na ruim tien jaar werk als vrijwilliger in de LHBTI-gemeenschap waarin verschillende activiteiten tot stand zijn gebracht, altijd hartelijk ondersteund door de Protestantse Kerk en het LKP – de landelijke koepelorganisatie van de christelijke LHBTI-beweging, ontstond er draagvlak voor professionele aandacht in de vorm van een LHBTI-predikantschap. Dat ambt mag ik sinds 2022 vervullen.
Een eigen plek voor het eigen verhaal
LHBTI-mensen zijn op alle kerkplekken van de Protestantse Kerk Amsterdam van harte welkom. LHBTI’er zijn is al jaren geen ‘issue’ meer. Toch is het prettig en ook noodzakelijk eigen ontmoetingsmogelijkheden te creëren waar volop ruimte is voor het eigen verhaal en voor herkenning – niet alleen voor LHBTI-mensen in Amsterdam, maar ook voor ver daarbuiten. De Pride Kerkdienst in de Keizersgrachtkerk op de laatste zondag van de jaarlijkse Prideweek zit steevast vol en niet alleen met gelovige LHBTI’ers. Hun verhaal en de verhalen uit de Bijbel blijken elkaar te raken en elkaar wat te vertellen te hebben, en dat stemt vrij en vrolijk.
Wisselwerking
Het LHBTI-predikantschap beoogt een wisselwerking tot stand te brengen. Mijn allereerste en belangrijkste taak is aanwezig te zijn in de LHBTI-gemeenschap en in te spelen op vragen en behoeften. Ik wil daar echter niet in opgaan, omdat ik denk dat wat daar gebeurt ook belangrijk, vruchtbaar, inspirerend kan zijn voor de Amsterdamse kerkplekken. Zowel gelovige als niet-gelovige LHBTI-mensen hebben een eigen verhaal, eigen ervaringen en eigen praktijken die de moeite van een breder delen waard zijn en die kunnen helpen anders tegen de eigen gemeenschap en de daarin geldende waarden en normen aan te kijken, bijvoorbeeld rondom seksualiteit en relaties die in de kerkplekken vaak onbewust vooral heteronormatief worden gewaardeerd en gepraktiseerd.
Hulpdiensten in de Oranjekerk
Sinds 2019 verricht ik als predikant hulpdiensten in de Oranjekerk. De Oranjekerk staat op een prachtige plek, in het hart van de Pijp. Daar wordt het kloppend hart van onze geloofsgemeenschap gevonden – een open, diverse en kleurrijke gemeenschap. Het is een plek om je verhaal te doen en op Verhaal te komen. Toen de kerk op de nominatie stond gesloopt te worden, kwam de buurt in opstand. De sloop werd voorkomen en rond de eeuwwisseling was de binnenzijde van de kerk geheel vernieuwd. We zijn de buurt als kerk dus wel wat verschuldigd. Daar wordt steeds aan gewerkt. Ook de buurt mag zich eigenaar voelen van deze plek, waar iedereen elke dag kan binnenlopen, omdat God van alle mensen houdt – niemand uitgezonderd.
