Het jubileumjaar ‘Amsterdam 750’ is begonnen. Ik zie uit naar allerlei bijzondere momenten, maar nog het meest naar iets dat opeens heel dichtbij komt: The Spirit of Amsterdam, een prachtig driedaags festival met ruim 65 evenementen in 35 verschillende Amsterdamse gebedshuizen. ‘Gebedshuizen’ omdat het vooral kerken zijn maar ook in moskeeën, een tempel en een sjoel.

Als één van de aanjagers van dit idee ben ik heel blij met hoe een team van culturele
entrepreneurs zich er op gestort heeft. Petje af voor wat er allemaal is gedaan en bedacht.
Je kunt wel 25 redenen bedenken waarom dit festival goed en zelfs nodig is. Mijn top 2 gaat zo:

Ik zie de kerk (gebouw en/of gemeente) als een huis van God, een gebouw vol verwachting, een
plaats waar je (heilig) theater mag maken. En zo groot of vreemd zijn die woorden niet. In mijn
periode als stadspredikant ontmoette ik regelmatig mensen uit het nachtleven, die over hun
club en met name de dansvloer als een heilige en verwachtingsvolle plek spreken. De dj, de
priester en de dominee gaan alle drie ergens in voorop. Nee, dansen en bidden is niet hetzelfde,
maar het is ook niet volkomen verschillend. Het zijn beide bewegingen van de ziel. In mijn
gesprekken en ontmoetingen ben ik vaak gefascineerd door de raakvlakken. In die geest
organiseerden we vorig jaar House of Hope en nu dit veel grotere festival.

Ik ben Amsterdammer genoeg om me af en toe op een plek of in een context te begeven die mij
volkomen vreemd is. Dat vind ik (aanvankelijk) een beetje eng en in tweede instantie vaak
prettig. Ik leer veel bij. Ik sta vaak ergens van te kijken. En… ik kan geloofwaardig mensen
uitnodigen om in ‘mijn’ wereld (zeg maar: de kerk) binnen te stappen.

Het is de moeite waard om je alvast via thespirit.amsterdam in het programma te
verdiepen en tickets te reserveren voor een event dat jij tof of juist bizar vindt. Ik ben zo vrij om je
te attenderen op mijn onderdeel. Op zondag 24 november verzorg ik tweemaal (om 16 en
19.30u) een stand–up theology programma onder de titel FUNDAMENT. Dat gebeurt in het koor
van de Nieuwe Kerk op de Dam. Je hebt vooraf aan het programma gelegenheid om via een
steiger in het schip de werkzaamheden te bekijken rond de herfundering van de middeleeuwse
pilaren. En daarna zet ik je aan het denken, voelen en hopelijk een beetje lachen rond een
belangrijke vraag: hoe staat het met het fundament van je leven? Dat zand en die rots waar Jezus
ooit op zinspeelde? Bestaat zoiets nog in deze tijd van multi, hyper en fluïde? Zou het misschien
harder nodig zijn dan ooit? Voor dit programma reserveer je tickets via deze link