Er leven en studeren duizenden jonge christenen in Amsterdam. Wat houdt hen bezig en hoe kijken zij tegen het geloof aan? De rooms-katholiek Danny (20) en protestantse Riëlle (21) gingen met elkaar in gesprek over de vastentijd.
Wat betekent de veertigdagentijd voor jullie?
Riëlle: De veertigdagentijd is voor mij een periode om stil te staan bij de vraag wat mij bezighoudt en wat ik graag anders zou willen doen. Ik wil als christen een leven leiden dat past bij het christen-zijn, ook al is dat soms moeilijk. De vastentijd zie ik als een goede periode om iets in mijn leven te veranderen en dit te koppelen aan de manier waarop ik met het geloof bezig ben. Dit jaar wil ik daarom veertig dagen geen vlees eten en een Bijbelleesrooster volgen. Het nadenken over waarom ik vast, vind ik belangrijk, anders schiet het wat mij betreft z’n doel voorbij. En jij Danny?
Danny: Voor mij is de veertigdagentijd een periode van zowel vasten als boete doen. Dit als een soort voorbereiding op de belangrijkste dag van het jaar, Pasen natuurlijk. Ik wil veertig dagen enkel de drie hoofdmaaltijden eten (ontbijt, lunch, avondeten), geen vlees eten, alleen water drinken, meer geld geven aan goede doelen en meer bidden en Bijbellezen. Op deze manier mag ik delen in het lijden van Christus en zo het kruis dragen. Boetedoening is bij ons in de katholieke kerk namelijk erg belangrijk. Hoe zie jij het stukje boetedoening Riëlle?
Riëlle: Ik zie de veertigdagentijd voor mij persoonlijk niet als lijdensperiode waarin ik dezelfde lijdensweg als Jezus moet gaan. Voor zover dat kan natuurlijk. Ik denk dat ik als mens bewust moet zijn van mijn zonden, anders zou ik niet kunnen beseffen dat ik Jezus nodig heb. Ik denk echter niet dat Jezus van ons vraagt dat we diezelfde pijn voelen. We voelen namelijk al pijn omdat wij zonden doen en heb daarom niet het idee dat ik die pijn nog extra moet opzoeken. Voor mij is de veertigdagentijd meer een gelegenheid om na te denken over hetgeen Jezus doormaakte. Daarnaast leg ik door te vasten natuurlijk wel iets af wat ik fijn of leuk vind, dus dat zou je wellicht ook als boetedoening kunnen zien. Het kost mij wel wat.
Wat hopen jullie te bereiken?
Danny: Niks waar ik mij op kan roemen. Ik wil niet iets bereiken waar ik trots op kan zijn, maar meer devotie zou ik wel willen bereiken.
Riëlle: Ik hoop dat ik vaker bewust ben van het feit dat God aanwezig is, maar ook dat ik christen ben. In het dagelijks leven ben ik niet altijd met het geloof bezig, maar kennelijk vind ik geloof toch zo belangrijk dat ik daar nu voor ga vasten. Elke dag vasten is een keuze voor God. Zo hoop ik ook te groeien in relatie met God. Daarnaast hoop ik tijdens de vastentijd lekkere vegetarische recepten te ontdekken, zodat ik hierna ook makkelijker geen of minder vlees kan eten. Ik wil namelijk goed omgaan met de schepping en vleeseten is natuurlijk niet zo goed voor het milieu.
Wat verwachten jullie ervan?
Riëlle: Voorgaande jaren heb ik ontdekt dat veertig dagen best lang is, al is het vorig jaar wel gelukt! Bovendien lijkt het mij lastig dat andere mensen rekening met mij moeten houden, maar ik ben gemotiveerd om het vol te houden en ga een appgroepje aanmaken met vrienden die ook vasten.
Danny: Ik heb ook goede hoop dat het gaat lukken! Op Aswoensdag ga ik in elk geval een askruisje halen, dat is een soort van zegen over de vastentijd. Daarnaast ga ik bidden dat ik het kan en erin volhoud. Al zie ik wel op tegen het dispuutweekend in Valencia, Spanje, met mijn studentenvereniging. Daar ga ik een kopje koffie en een biertje wel missen!
Nog een laatste tip voor elkaar?
Danny: Veel bidden!
Riëlle: Zoek mensen op die ook vasten, misschien iemand uit je parochie, heet dat zo? Op die manier kun je elkaar bemoedigen en dingen delen die je hebt geleerd uit bijvoorbeeld het Bijbellezen. En veel bidden is inderdaad ook altijd goed.
Tekst: Suzanne Stoelinga
