De afgelopen weken laat ik mij raken door het boek ‘de toekomst die groter is dan het verleden’ waarin de Anglicaanse predikant Samuel Wells een nieuwe weg uitbeeldt voor het christendom.

Wells ziet het christendom niet als een religie maar als een beweging die een alternatieve samenleving nastreeft. Deze samenleving laat zich boven alles kenmerken door vergeving. Voor Wells is vergeving het geschenk waar wij uit leven en dat een betere toekomst mogelijk maakt voor een ieder (en geldt dat niet voor allen?) die te maken heeft met schuld en schaamte.

Wat is vergeving? Vergeving is het geschenk van een nieuw verleden, waarin onze overtredingen geheeld worden en de schade die wij hebben geleden wordt weggedaan. Vergeving verandert niets aan het verleden. Maar het voorkomt wel dat onze geschiedenissen ons verstikken. Vergeving transformeert ons verleden van een vijand tot een vriend, van een horrorfilm vol schaamte tot een pakhuis van wijsheid. Vergeving verandert niets aan wat er mis ging; wel verandert zij onze relatie ermee. Vanaf nu is er acceptatie, begrip, verrijking en zelfs dankbaarheid.

Vergeving is daardoor ook het geschenk van een nieuwe toekomst.

Iemand vertelde mij: “Na mijn scheiding was de kerk de enige plek waar ik mij geaccepteerd voelde, dus niet veroordeeld.” Naar zo’n plek van acceptatie en vergeving is zo’n groot verlangen. Dat we met elkaar zo’n ruimte vormen, binnen de muren van de kerk, maar zeker ook in onze omgang van alledag. Het maakt de toekomst groter dan het verleden 

Geschreven door: Joost Roselaers