Het woord ‘ongekend’ vat misschien wel het best samen wat we op dit moment ervaren. Een ongekende crisis is het. Ongekend. Het is om te beginnen woord dat iets zegt over de grootte van wat we ervaren. Het is groter dan we kunnen bevatten, groter dan wat we ons kunnen voorstellen. Maar het is vooral een woord dat aangeeft dat we ons in een landschap bevinden waar we de weg niet kennen. Premier Rutte zei: met 50 % kennis moeten we 100% beslissingen nemen. Heel herkenbaar. Ongekende vragen We worden geconfronteerd met ongekende vragen. Wat zullen de economische gevolgen zijn van deze pandemie en hoe zullen ze raken aan mijn financiële situatie? Zal het ooit nog worden zoals het was en is dat de bedoeling? Waar ligt in angst en onzekerheid eigenlijk mijn houvast? Wie is nu mijn naaste, voor wie moet ik er één zijn? Hoe moet ik mezelf beschermen zonder mezelf voor anderen af te sluiten? Nog geen kaart, maar wat is ons kompas? We belandden in een landschap waar grotendeels nog geen kaart beschikbaar is, maar waar we vooral een kompas nodig hebben. Een moreel kompas, maar ook een spiritueel kompas. Het is bijzonder om te zien dat veel mensen zo’n kompas blijken te hebben, getuige de hartverwarmende dingen die gebeuren. Mensen volgen gewoon hun hart, zonder kaart, zonder duidelijke aanwijzingen of richtlijnen. Maar wat ís ons kompas? Woorden die mij helpen Woorden die voor mij het kompas vormen vond ik bij Jezus, in het Evangelie van Mattheüs. In 6:33 en 34 zegt hij (in een langere passage die gaat over bezorgdheid over basisbehoeften in het leven): ‘Houd je bezig met Gods nieuwe wereld en doe wat God van je vraagt. Dan zal God je al die andere dingen ook geven. Maak je geen zorgen over morgen. Je hebt het al moeilijk genoeg met vandaag.’ Jezus erkent dat de situatie van vandaag ons heel veel kopzorg geeft, maar leert ons dat tobben over morgen niet helpt. Tobben maakt je een gevangene van jezelf. Richt je op wat hij ‘Gods nieuwe wereld’ noemt: het leven met elkaar, met de schepping, in alle eenvoud, vanuit het vertrouwen dat voor de rest wel gezorgd zal worden. Of, in andere woorden: zoeken naar hoe het allemaal bedoeld was. Ik zie het gebeuren Misschien denk je: Gods nieuwe wereld, dat is me te hoog of te gelovig. Ik geloof echter dat iedereen het gevoel heeft waar het Jezus hier om gaat! Deze week sprak ik twee jongens die net een restaurant hebben geopend maar meteen moesten sluiten. Wat me raakte was, dat ze hun ogen niet sloten voor de grote zorgen van vandaag, maar tegelijkertijd zeiden: maar er gebeuren ook zoveel goede dingen nu, tussen mensen die elkaar vinden, dat we vertrouwen hebben dat het hoe dan ook wel goed komt. Dat is een kompas waarop we kunnen koersen!