Haar werk is haar passie , vertelt Tanja Jadnanansing – ‘Zeg maar ‘je’ hoor!’ – En dat is maar goed ook, want stadsdeelvoorzitter ben je 24/7. Over de vraag wat Zuidoost het meest typeert, hoeft ze niet lang na te denken: ‘De enorme diversiteit. Er wonen mensen uit 173 verschillende culturen. Stel je voor hoeveel verhalen hier samenkomen.’ Je kunt Zuidoost gerust hét kenniscentrum van Nederland voor diversiteit noemen, vindt ze. Ze ervaart die veelkleurigheid van haar stadsdeel als een grote rijkdom. Maar er zitten ook schaduwkanten aan. Er spelen veel specifieke noden en vragen. Zo hebben verhoudingsgewijs veel inwoners van Zuidoost een afstand tot de arbeidsmarkt. Tanja: ‘Dat niet alleen, ze hebben ook afstand tot het recht, tot wat wél mogelijk is. Een van onze taken is het om hen toegang te geven. Er zijn zo veel goede voorzieningen: buurthuizen, steunloketten, initiatieven op maat. Maar die moet je wel weten te vinden.’ 

Geen maagd Maria

‘Deel Kerst aan tafel’ is het thema van kerstcampagne van de PKA. Doel van de campagne is dat zoveel mogelijk mensen, gelovigen en ongelovigen, met elkaar in gesprek gaan rond Kerst en op die manier het feest verdieping geven, voor zichzelf en anderen. Er is een speciaal kerstpakketje voor ontwikkeld met allerlei ingrediënten voor een pop-up Kerst, waaronder kaartjes met verrassende gespreksvragen. Rosaliene ondersteunt als scriba (secretaris) van de kerk de inhoudelijke kant van kerk-zijn. Haar vraag aan Tanja: ‘Wat heb jij met Kerst?’ ‘Nou, best veel’ vertelt die. Haar ouders, beide van Surinaamse afkomst, hadden verschillende geloofsachtergronden. Moeder was katholiek, vader hindoeïstisch. Het gezin combineerde de twee geloven en vierde alle feesten, dus én Divali én Kerst. Tanja en haar zus gingen afwisselend mee naar de kerk en de mandir, het hindoestaanse gebedshuis. Op hun zestiende mochten ze zelf kiezen. Tanja koos voor het hindoeïsme. ‘Het universele spreekt me aan. De kern van religie is voor mij: verbinding maken met iets dat hoger is dan ikzelf. In de wetenschap dat ik als mens klein en nietig bent, maar dat ik in die nietigheid wel veel kan doen, anderen kan dienen.’ Ze is dankbaar voor de privileges die ze zelf had en heeft in het leven. ‘Ik heb van thuis zo veel meegekregen, materieel en immaterieel. Ik ben gezond en heb een goed stel hersenen. Daar ben ik zo dankbaar voor.’ Ze steekt iedere dag een kaars aan. ‘Ik heb geen Divali of Kerst nodig om me te realiseren dat we op aarde zijn om de wereld en elkaar te dienen.’ Lachend: ‘Ik ben heus geen maagd Maria hoor. Maar ik heb wel geleerd én ervaren dat het beter is om te geven dan te ontvangen.”  

Samen eten verbindt

Rosaliene keert terug naar het thema ‘aan tafel’. Zelf geniet ze, juist met Kerst, van het samenzijn met haar gezin, rond de tafel. Welke rol speelt die tafel in Tanja’s leven? ‘Ook een heel belangrijke’, zegt die enthousiast. ‘Aan tafel is het knus en fijn. Het is een rustmoment. Je ziet elkaar en luistert naar elkaar. En dan kan het goede gesprek beginnen.’ Iedere dinsdag luncht ze samen met haar twee collega’s van de stadsdeelcommissie.  ‘Dan nemen we de week door. Het samen eten voegt veel toe. Eten staat zo dicht bij waar je als mens voor staat.’ In stadsdeel Zuidoost is samen eten heel belangrijk. ‘We zorgen er altijd voor dat er bij bijeenkomsten eten is. Een gevoed mens is een ander mens dan een hongerig mens.”. Rosaliene voegt toe: ‘Je weet nooit wie er al gegeten heeft. Als er voor iedereen eten is, begin je op gelijke voet aan het gesprek.” Tanja knikt: ‘Ja, je hebt een gelijke noemer. Je deelt jezelf aan die tafel. Dat is een prachtig immaterieel cadeau dat we elkaar kunnen geven.’  

Recht en religie

Rosaliene refereert aan Jezus, die vaak en met veel mensen aan tafel zat. ‘Hij was iemand van de inclusieve tafel. Mensen op wie werd neergekeken, nodigde hij juist uit.’ Tanja knikt, die inclusiviteit speelt in haar werk een belangrijke rol. ‘Veel mensen in Zuidoost geven aan dat er onvoldoende naar hen wordt omgekeken. Dan heb je het toch weer over die toegang tot voorzieningen, toegang tot het recht. Terwijl ik de rechtenstudie die ik in het verleden heb gedaan, oersaai vond, ben ik in Zuidoost verliefd geworden op het recht. Ik zie hier hoe belangrijk rechtvaardigheid is en hoe mooi het is dat we het recht hebben.’ Ze heeft haar oude studieboeken er weer bij gepakt, maar ook religieuze geschriften geschriften. ‘Het recht allen is kil. Ik geloof in de combinatie. Ik word vaak bevraagd over het feit dat ik PvdA-lid ben én religieus. Dat lijkt een tegenstelling. Maar ik heb juist dankzij mijn geloof gekozen voor de sociaaldemocratie, voor het eerlijk delen van inkomen en macht.’ 

Rosaliene vertelt dat de Protestantse Kerk Amsterdam bezig is met het schrijven van een beleidsvisie voor de komende vijf jaar. Hoe ziet Tanja, als openlijk religieus bestuurder, de rol van kerken en geloofsgemeenschappen in de stad? De dialoog tussen de verschillende groeperingen in de maatschappij lijkt te zijn stilgevallen. Hoe komen we uit die impasse? Tanja: ‘Als je met elkaar spreekt ontdek je: we hebben zo veel gemeenschappelijk! Kijk naar de staat van Nederland: er is veel verdeeldheid, boosheid en agressie. We dreigen uit elkaar te vallen. Maar we hebben elkaar nodig. Alleen kunnen we het niet. De enige remedie is: zoek elkaar op en spreek elkaar.’ Rosaliene: ‘Dus niet alleen opkomen voor de zwakkeren?’ Tanja schudt haar hoofd. ‘Dat is betuttelend! Toen ik als stadsdeelvoorzitter begon, ging ik bij allerlei groepen langs met de vraag: wat kan ik voor jullie doen? Een jongeman in een buurthuis zei: “U hoeft niet veel te doen hoor, alleen: noem met niet arm of zielig. Ik zit vol talent.” Dat was een belangrijke les voor mij. Reduceer mensen niet tot dakloze of armoedzaaier, maar ook niet tot rijkaard. Hoe is die persoon echt? Heb je het gevraagd?’ 

Wat is Tanja’s wens voor 2023? ‘Dat we vaak met elkaar aan tafel gaan en het lef hebben om het gesprek écht te voeren. De vraag niet uit de weg gaan wat de ander nodig heeft en hoe je naast diegene kunt staan. En dat we de moed hebben om te luisteren naar het antwoord.”