Het mooie Hugo de Groothof in de Frederik Hendrikbuurt bestaat uit 50 appartementen. Acht daarvan worden bewoond door een christelijke leefgemeenschap. De Protestantse Diaconie Amsterdam is drie jaar geleden gestart met deze leefgemeenschap. Doel is in en rond de hof diaconaal aanwezig te zijn. In drie andere woningen wonen ex- gedetineerden die via Exodus werken aan terugkeer in de samenleving.
Ook zijn er woningen voor begeleid wonen via Cordaan. De woningen zijn al sinds 1882 in bezit van de Amsterdamse Diaconie. Hier woonden weduwen met hun kinderen. Het heette dan ook lange tijd het Weduwenhof.
Theoloog Alexander Villamil Morea (35) is een van de bewoners van de leefgemeenschap. ‘Ik kom uit Colombia en studeerde in Amsterdam. Daar leerde ik mijn huidige vrouw Willemien van Berkum kennen. Zij maakte al deel uit van de  leefgemeenschap. Ik kwam er vaak op bezoek, de sfeer beviel me. Ook is het een heerlijke rustige plek midden in de stad, met een prachtige tuin. Uiteindelijk ben ik bij Willemien ingetrokken. Dat gaat in overleg met de leefgemeenschap, die bestaat uit elf volwassenen en drie kinderen. Want het is wel de bedoeling dat je actief meedoet. Met het dagelijkse ochtendgebed, gezamenlijk eten op woensdag en het avondgebed op woensdag en zondag. De bewoners die geen deel uitmaken van de leefgemeenschap, zien we vooral in de gezamenlijke tuin. Dat is een hele goede plek voor een praatje en verbinding. Eens per maand is er een gezamenlijke maaltijd en we komen wel eens op
de koffie bij elkaar.’
Op dit moment wordt een nieuwe medebewoner gezocht. Op de advertentie reageerden 20 mensen Hiervan zijn er drie uitgenodigd om kennis te komen maken en mee te eten. Tot nu toe wonen alle bewoners van het begin er nog. Op de vraag of er wel eens spanningen zijn, antwoordt Alexander: ‘Natuurlijk zijn er wel eens zaken waaraan je je ergert. Gelukkig zijn Nederlanders vrij direct en kan alles uitgepraat worden. Zo had een medebewoner last van mijn sigarenrook. We hebben een plek gezocht waar ik kan roken en zij er geen last van heeft. Ik vind het fijn deel uit te maken van een gemeenschap. Ik zou niet meer anders willen. Hier wil ik wel oud worden met Willemien.’

Uit Kerk in Mokum juli 2019, tekst: Iris Stekelenburg-van Halem